انگیزه‌ام از نگارش کوتاه نویسی این بود که بتوانم از نظر فکری در خدمت این مردم باشم. انگیزه دوم این بود که دیدم آدم‌ها بخصوص برخی از آنها که به ما درس می‌دادند، وقت زیادی می‌گیرند که مطالب‌شان را برسانند. من بنا را بر این گذاشتم که در وقت خیلی کم، با جملات خیلی کوتاه بتوانم مطالب اساسی را بیان کنم. به این ترتیب که پیام را در کوتاه‌ترین فرم بتواند بدهد.
معرفی کتاب به قلم نویسنده:
حالا مردم فرصت آن ندارند
که دراز بخوانند و کوتاه نتیجه بگیرند –
سابق نوشته های بلند بیشتر برای “سرگرمی” بود،
حالا آن قدر سرگرمی های جور واجور است
که باید میان آن چه دوست دارند انتخاب کنند.
سرگرمی چشمی هم آن قدر متنوع است
که باید از خیلی خوشایندهای آن گذشت.
مردم، در دیدنی ها و شنیدنی ها، پی پیام می گردند؛
باید آنچه عرضه می شود هر چه کوتاه تر و پرپیام تر باشد.
گفتار و نوشتار هم
باید پرپیام باشد و کم حجم
باید راه گشا باشد،
تازه و خوشایند
و به یاد ماندنی.
14/18/4/90